Die behoefte aan eten is zo groot, wat moet ik daar nu mee?

Die behoefte aan eten is zo groot, wat moet ik daar nu mee?

Je zit op de bank met een boek of kijkt je favoriete Netflix serie, je bent op een feestje en staat naast de tafel met hapjes, je loopt over de markt en de geur van versgebakken stroopwafels komt je tegemoet…….en dan is daar die hunkering, die drang om wat lekkers in je mond te stoppen, die bijna onbedwingbare behoefte. Hoe voelt die behoefte bij jou? Waar voel jij dat? Loopt het water je in de mond? Komen er allemaal gedachten op die gaan rondspoken in je hoofd en ga je hard je best doen om die gedachten kwijt te raken of ga jij de strijd met ze aan? Want ja, je had je voorgenomen om even wat minder te snoepen, beter voor jezelf en je lichaam te zorgen.

Weg moeten die gedachtes en gevoelens, roept je hoofd, want straks geef je daardoor toch nog toe aan je behoefte. De behoefte mag er niet zijn. En wat doe jij om die gedachtes en behoefte weg te krijgen? Ga je met jezelf in discussie? Loop je er hard vandoor op de markt? Probeer je je te focussen op je serie? Pak je dan maar een komkommertje van de tafel met hapjes in de hoop dat dat de behoefte doet verdwijnen? Of geef je toe en eet je weer veel te veel lekkers. Werkt het?

Hoe zou het zijn om die strijd te kunnen staken en de behoefte gewoon de behoefte te laten zijn zonder dat je er aan toe hoeft te geven of zonder dat je er de strijd mee aan hoeft te gaan?


Stel je voor, het is zomer, de zon schijnt, de natuur is prachtig groen, je ligt in het zwembad en je bent met man en macht bezig om een strandbal onder water te houden met je handen. Die bal wil telkens naar boven komen dus je moet blijven duwen. Beeld je in dat je die strandbal onder water moet houden. Hoe is dat? Hoe voelt dat? Worden je armen al moe?

Deze strandbal staat voor die behoefte aan eten en alle gedachten en gevoelens die daarbij opkomen. Keihard doe je je best om ze onder water te houden. Je vergeet de prachtige omgeving, de mensen om je heen, je voelt de zon niet meer op je lijf schijnen.

Stel je nu voor dat je de bal heel rustig naar de oppervlakte laat komen en rustig laat drijven op het water. Soms drijft hij even bij je vandaan, dan komt hij weer langs. Jij hoeft verder niets te doen.

Jij kunt je aandacht weer richten op je omgeving, voelt de warmte van de zon, de groene blaadjes aan de bomen bewegen in de zachte zomerwind en daarnaast zie je de bal drijven op het water, die drijft daar gewoon.


Wanneer je de volgende keer een behoefte, een hunkering naar eten voelt opkomen denk dan nog even aan de strandbal. Ga jij de strijd aan en de bal onder water houden, geef je toe aan je behoefte aan iets lekkers ondanks je goede voornemens of mag de bal naast jou drijven zonder dat je verder wat met die bal doet? Jij mag kiezen.